Ford Escort RS Cosworth
ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣO Κωστής Στεφανής, συνεργάτης της τηλεοπτικής εκπομπής μας στο Μέγκα,
«Τροχοί και Δρόμοι», δοκίμασε το αυτοκίνητο των Μπιαζιόν-Σιβιέρο, νικητών
του φετινού 40ού Ράλλυ Ακρόπολις και μας μεταφέρει τις εντυπώσεις του. Με
την ευκαιρία, συγκρίνει το κορυφαίο σήμερα αυτοκίνητο στο χώρο των Ράλλυ,
με το Έσκορτ-θρύλο της δεκαετίας του ?70 και τις αγωνιστικές Λάντσια Δέλτα!
Φωτογραφίες: Βασίλης Γιαννακόπουλος
OTAN η Φορντ ανακοίνωσε ότι μετά το Σιέρα θα συνεχίσει τους αγώνες Ράλλυ με
το τετρακίνητο Φορντ Έσκορτ RS Κόσγουερθ, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα
έβρισκα την ευκαιρία να οδηγήσω το αυτοκίνητο, προκειμένου να νιώσω τη
διαφορά στη φιλοσοφία της κατασκευής, αλλά και στην αίσθηση της οδήγησης
συγκριτικά με τα θρυλικά Έσκορτ γκρουπ 4 και B αλλά και τις Λάντσια Δέλτα
γκρουπ A, αυτοκίνητα με τα όποια έζησα αγωνιστικά μία δεκαετία. (Έσκορτ,
Ακρόπολις ?78-?79-?81, Λάντσια από το ?87 μέχρι και το ?92.)
Έχουν περάσει 16 χρόνια από την εποχή που ο Μίκολα και ο Κλαρκ τοποθετούσαν
τα Έσκορτ πολλά μέτρα πριν τη στροφή ξεσηκώνοντας τον κόσμο με τα περάσματά
τους. Οι αγώνες άλλαξαν πρόσωπο, τα τετρακίνητα AUDI έφεραν τα πάνω κάτω
και η είσοδος της ηλεκτρονικής στα αγωνιστικά της δεκαετίας του ?90 έκανε
τις υποδυνάμεις παιχνίδι στα χέρια των... μικροτσίπς.
Παρ? όλα αυτά, οι Βρετανοί παρέμειναν κλασικοί στις ιδέες κατασκευής ενός
αγωνιστικού αυτοκινήτου. Αλλωστε είναι ένας χώρος που οι ίδιοι έχουν τα
πρωτεία από την αρχή του αιώνα.
Δεν θα επεκταθούμε σε λεπτομέρειες των μηχανικών μερών του αυτοκινήτου
γιατί αυτά δημοσιεύονται καλύτερα σε έναν πίνακα που ο καθένας μπορεί να
διαβάσει και να καταλάβει τα πάντα.
Θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω την αίσθηση, τις μυρωδιές (κάθε αγωνιστικό
αυτοκίνητο διαθέτει την δική του «εσάνς»), αλλά και τη συγκίνηση της
οδήγησης του αυτοκινήτου που ανέλαβε το βαρύ φορτίο να συνεχίσει την
ιστορία των Έσκορτ.
ΣΤΟ ΜΠΑΚΕΤ
H πρόσβαση στην καμπίνα είναι αρκετά δύσκολη λόγω των πλαϊνών διαγωνίων
ράβδων του ρολ κέιτζ.
Τα δύο μπάκετ του πληρώματος είναι της Ρεκάρο, που είναι ίσως ό,τι καλύτερο
στην κατασκευή σωστών και ασφαλών αγωνιστικών καθισμάτων. Οι Γερμανοί
χρησιμοποιούν απλή μαύρη επένδυση, σε αντίθεση με τη χρωματιστή τις
ιταλικής Sparco που χρησιμοποιεί η Λάντσια.
O χώρος μέσα στην καμπίνα είναι άνετος. Ιδιαίτερα μεγάλη είναι η απόσταση
από το κεφάλι του οδηγού μέχρι τον ουρανό του αυτοκινήτου, σε αντίθεση με
άλλα αγωνιστικά αυτοκίνητα όπου υπάρχει πρόβλημα με τη χρήση του κράνους
στις ειδικές διαδρομές.
O κινητήρας τίθεται εύκολα σε λειτουργία αλλά ο θόρυβός του λόγω ψεκασμού
και υπερτροφοδότη είναι τελείως διαφορετικός και σε χαμηλότερους τόνους,
από αυτόν του γκρουπ B. Οι βασικές διαφορές όμως εντοπίζονται στη
λειτουργία του κινητήρα. Εδώ λοιπόν έχουμε μικρότερη ωφέλιμη περιοχή του
κινητήρα αλλά και υψηλότερη μέγιστη ισχύ. Με τον ατμοσφαιρικό κινητήρα του
γκρουπ B το «ταξίδι» ήταν μεγάλο αρχίζοντας από τις 4000 στροφές και
τελείωνε πολλές φορές, ανάλογα με το συναγωνισμό και τη... διάθεση του
οδηγού, πάνω από τις 10000 σ.α.λ.!
Συγκριτικά με τις Λάντσια γκρουπ A και ειδικότερα με τη Δελτόνα, οι
διαφορές δεν είναι αισθητές όντας και οι δύο κινητήρες κατασκευασμένοι με
την ίδια φιλοσοφία.
Αυτό όμως που τραβάει την προσοχή είναι το κιβώτιο των 7 ταχυτήτων. H
κλιμάκωση είναι τέτοια που το αυτοκίνητο βρίσκεται σε διαρκή επιτάχυνση. H
7η δεν χρησιμοποιείται σε όλες τις ειδικές διαδρομές και με την 6η το
αυτοκίνητο είναι πιο σταθερό και με καλύτερη κατευθυντικότητα από τη
Δελτόνα με το 6άρι κιβώτιο.
Το ιταλικό αυτοκίνητο με την 6η σχέση δείχνει νεκρό και παρουσιάζει μία
αστάθεια που προβληματίζει το πλήρωμα.
H μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτοκίνητα βρίσκεται στο σασί και στις
αναρτήσεις. Ακόμη και η Δελτόνα δεν είναι τίποτα άλλο από μία εξελιγμένη
Δέλτα του 1977, ενώ το Έσκορτ φτιάχτηκε εξαρχής για αγώνες. Είναι
χαρακτηριστικό ότι η Φορντ εργάστηκε σκληρά με την εξέλιξη του αυτοκινήτου
πριν αυτό μπει σε αλυσίδα παραγωγής.
Οι αναρτήσεις δεν συγκρίνονται παρά την προσπάθεια των Ιταλών που κατάφεραν
να εξελίξουν αναρτήσεις για τη Δελτόνα που σε τίποτα δεν μπορούν να
συγκριθούν με αυτές της 16βάλβιδης Ιντεγκράλε.
H χρήση στο Έσκορτ διπλών προοδευτικών ελατηρίων στενού τύπου, διαφορετικών
προδιαγραφών το ένα από το άλλο, δίνει στο αυτοκίνητο τη δυνατότητα να
λειτουργεί υποδειγματικά σε όλα τα χώματα όσο κακοτράχαλα κι αν είναι αυτά,
χωρίς οι τροχοί να χάνουν την πρόσφυσή τους!
Βέβαια δεν υπάρχει λόγος αναφοράς ή σύγκρισης με το γκρουπ B της δεκαετίας
του 1970. Ειδικά η πίσω ανάρτηση ήταν πιστή αντιγραφή των αρμάτων που
χρησιμοποιούσε ο Αννίβας στις εκστρατείες του με μόνη διαφορά την ύπαρξη
«γλύστρας» στο σασί, ώστε να μπορούν τα σουστόφυλλα να ανοίγουν χωρίς την
άσχημη συμπεριφορά εκτόνωσης που έχουν όταν είναι σταθερά στηριγμένα με δύο
«σκουλαρίκια» στις άκρες.
Ένα ακόμη σημείο που αξίζει να σταθεί κανείς είναι ο υποχρεωτικός
διαχωρισμός που απαιτούν οι κανονισμοί μεταξύ χώρου αποσκευών και καμπίνας
πληρώματος για λόγους ασφαλείας, σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Στις Λάντσια o διαχωρισμός γίνεται ουσιαστικά με το ρεζερβουάρ ασφαλείας.
Στα Έσκορτ είναι ελεύθερη η πρόσβαση μεταξύ καμπίνας και πορτ-μπαγκάζ, το
δε ρεζερβουάρ είναι προφυλαγμένο μέσα σε ένα αλουμινένιο κουτί στερεωμένο
στο πάτωμα του χώρου... αποσκευών.
Αν και τα δύο αυτοκίνητα έχουν βουτηγμένες τις τρόμπες βενζίνης μέσα στο
καύσιμο για καλύτερη ψύξη, στο Έσκορτ η αντικατάσταση γίνεται ταχύτερα
γιατί χρησιμοποιείται ένα ανεξάρτητο κάλυμμα.
Όσον αφορά τις μυρουδιές των δύο αυτοκινήτων μέσα στην καμπίνα προς...
τέρψη των πληρωμάτων, η Λάντσια είναι πιο «αγωνιστική». Το Έσκορτ είναι πιο
πολιτισμένο λόγω καλύτερων μονώσεων και της πολύ καλής εφαρμογής των θυρών
με το κυρίως αμάξωμα.
Στο τιμόνι δύσκολα ξεχωρίζεις το καλύτερο.
Το βέβαιο είναι ότι η Λάντσια έγραψε μια ιστορία με χρυσά γράμματα στο
βιβλίο των Ράλλυ. Το Έσκορτ γεννήθηκε νικητής αλλά έχει πολύ δρόμο ακόμα να
κάνει για να καταταγεί μαζί με τις πετυχημένες κατασκευές του χώρου, όπως
τα Έσκορτ γκρουπ 4 και B.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και πονηροί. Οι νέοι οδηγοί έχουν διαφορετική
φιλοσοφία και τα ράλλυ βρίσκονται σε μία περίεργη φάση.
Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν ομαλά και το νεογέννητο
αυτοκίνητο της Φορντ θα συνεχίσει την νικηφόρα πορεία των Ευρωπαίων
κατασκευαστών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ._Κ.Σ.